Mongolië - Terelj National park

Op tijd wakker. Inpakken, ontbijten en even wachten tot de tijd daar is wanneer ik opgehaald word. Even gepraat met een Nederlander. Al anderhalve maand onderweg. Al vele weken in Mongolie. Hij wil de taal leren, een handeltje opzetten maar in Mongoolse winter wel naar Australie of Thailand. Zelf een eiland bouwen van flessen en daar goedkoop op leven. En sterven wil hij in Mongolie.

Wanneer ik met mijn rugzak binnenkom in het leefgedeelte hoor ik dat het vertrek voor Terelj vaak pas 10 uur is, of daaromtrent. Mongoolse tijd. Niemand weet met wie ik naar het park ga. Dus ik blijf maar even wachten terwijl de mannetjes van het guesthouse praten en bellen. En dan ga ik ineens met de man die mij van de trein afgehaald heeft mee met de auto. Hij zal mij naar het Terelj National park brengen. Het zal wel. Ik laat alles lekker over mij heen komen en ben nu op weg naar het park. Het doet wat ongeorganiseerd aan maar wanneer ik naar het park ga zal het ook wel goed zijn. Eerst nog eten halen voor een aantal dagen en vervolgens rijden we Ulan Batar uit. Een redelijke weg de stad uit, wel af en toe wat kuilen waar de man netjes omheen rijdt. Buiten Ulan Batar zie ik regelmatig de gertenten staan waar dus veel mensen in Mongolie in wonen. Behalve dat zie ik best veel paarden. Het land is schraal en de golvende vlaktes zijn geel, uitgedroogd na de zomer. Geleidelijk rijden we ook de heuvels in. Ergens een afslag en de asfaltweg wordt een betonweg. En dan weer een afslag en nu wordt de weg gewoon een verharde landweg. Het zal laat in de ochtend zijn wanneer we ergens bij een klein dorpje met een aantal hutten en redelijk wat tenten stoppen.

En ja hoor, ik word echt bij een Mongoolse familie ondergebracht voor de komende dagen. Ik pak mij rugzak uit de auto en die wordt meteen overgenomen en naar binnengebracht. Ik mag op een krukje zitten aan een laag tafeltje en krijg meteen een kom met iets wits en heets ingeschonken. Milktee hoor ik zeggen wanneer ik vraag wat het is. Inderdaad, meer melk dan thee. Drinken maar hoewel ik geen warme melk liefhebber ben. Ik grinnik even wanneer er een vel op komt drijven want hoewel ik veel wegwerk heb ik het niet zo op vellen op melk. Even slurpen en dan is dat ook weg.

In de hut zitten een aantal mannen, vrouwen en kinderen. Wie familie is en wie niet kan ik niet opmaken. Ik laat rustig mijn blik door de gertent gaan. Centraal in de tent een kachel. Gestookt met hout en zoals ik later ook zie, gedroogde koeiestront. Ik logeer gewoon bij een "boerenfamilie". Het interieur valt mij mee. Een aantal kastjes waar van alles in opgeborgen is. Een oude koelkast, een laag tafeltje, krukjes er rond om heen. Met daarop een thermosfles heet water voor de thee en een thermosfles met milktee. Een klein altaartje en... Een supermoderne televisie. Die ook aanstaat. De tent zelf is echter verder een echte gertent.

Er wordt een warme lunch klaargemaakt en wanneer dat klaar is krijg ik een enorme kom met wortelen, aardappelen, uien, spek en macaroni. En daar is dan een flinke soep van gemaakt. Na het eten ga ik de omgeving eens verkennen. Het Terelj park is ook een plaats waar veel mensen uit Mongolië komen. (het klinkt zo raar om te schrijven: "waar ook veel Mongolen komen"). In de vallei waar ik zit staan op diverse plaatsen de gertenten. Sommige zelfs van beton. Ook staan er verspreid in de vallei wat hutten en een soort vakantiehuisjes. Ik loop in de richting van de andere kant van de vallei. Een breed dal helemaal omsloten met rotswanden. Een lekkere omgeving om de komende dagen lekker te wandelen, een beetje te lezen en soms even te schrijven. Westerse toeristen zie ik in zijn geheel niet. Via diverse paadjes en paden en soms dwars door een veld loop ik langzaam heuvelopwaarts. Op een bepaald moment ben ik ook verrast wanneer ik aan de andere kant van de vallei een klooster tegen de rotsen geplakt zie. Steile trappen leiden omhoog. Ik besluit daar een dag later naar toe te lopen. Ergens op een grasveld is een schoolklas spelletjes aan het spelen. Althans de jongens, die houden een worstelwedstrijd. Via een paar paadjes kom ik bij wat huisjes waar ik richting twee mannen loop die ergens mee bezig zijn. Dichterbij gekomen zie ik dat ze zojuist een geit hebben geslacht, die in stukken aan het snijden zijn en delen van het dier in een soort oven in houtskool braden. Vlakbij is ook een soort parkeerplaats waar een aantal auto's staan. Mensen stappen uit en lopen in de richtkng van het kloost er. Zelf loop ik de andere kant op. En zie dat ik uiteindelijk een rondje gelopen heb, rondom een grote rotsformatie en dat ik weer terugloop waar ik vandaan kwam. Niet ver van mijn overnachtingsplaats komt er ineens een ruiter op een paard aandraven. Het lukt mij nog net een foto te maken van de ruiter die juist zwaait op het moment dat ik afdruk. Even verderop is een plaats waar meerdere paarden staan. Er komen ook 2 mensen aanrijden die onder begeleiding van een man een tochtje op een kameel gemaakt hebben. Vlakbij een grote rots waar ik een stukje opklim om wat foto's van de omgeving te maken. Dan ga ik terug naar de familie waar ik te gast ben. Het is laat in de middag, flink afgekoeld en ik ga naar binnen. De familie, een vrouw, een man, een meisje van 7 en een iets ouder meisje zitten televisie te kijken. Ik ga wat lezen en zie hoe later hoe het avondmaal gemaakt wordt. Op mijn bord verschijnt die avond een soort glasnoedels, wederom wortels en uien met ook weer stukjes spek.wanneer ik later wanneer het donker is even naar buiten ga voel ik dat het steenkoud is. Rond acht uur wordt mijn bed opgemaakt en wanner ik zie dat de anderen ook aanstalten maken naar bed te gaan kleed ik mij uit en kruip tussen de lakens onder een paar dikke dekens. De vrouw legt een matras op de grond, de meisjes kruipen in 1 bed en de man gaat de deur uit en verdwijnt ergens anders heen. Om 9 uur is het donker.

De volgende morgen wanneer ik naar buiten ga is de hemel strakblauw. De vrouw is ergens buiten en ik loop haar kant op naar een klein hutje. Daar is ze koeien aan het melken. De rijp ligt op het gras dus het zal best wel flink gevroren hebben. Terug in de hut is er ook thee en staat er brood op tafel. Ik ga eten en na het eten even snel schrijven. Dan opnieuw naar buiten en weer lekker lopen. Dit worden voor mij gewoon een paar heel relaxte dagen. Lang slapen, mijn maaltijden worden gemaakt en de dag kan ik verder vullen met wandelen. De ochtend loop ik een andere kant op en loop daar een flinke heuvel op en over. Uit het dal waar ik vandaan kom. Aan de andere kant, in het andere dal, staat een net nieuw gebouwd kloost er. Roobruine steen. Het ziet er verder nog verlaten uit. Verderop in het dal staan weer wat huizen en tussendoor zie ik her en der wat gertenten staan. Ik klim een flinke rots op en maak van daar opnieuw foto's. Met de zelfontspanner maak ik ook wat foto's van mijzelf zittend op een rotsblok en kijkend naar de verte. Ik loop tot beneden in het dal en besluit terug te gaan omdat ik meegekregen had dat we om ongeveer enen zouden eten. Een middagmaal van wortel en aardappel in deeg gebakken en daarbij ook vlees in deeg gebakken. Het vleesvocht zuigen de mensen er uit. En ik doe vrolijk mee. In de hut komen en gaan af en toe andere mensen die ook allemaal een kommetje eten krijgen.

In de middag ga ik eerst weer een stuk wandelen in de omgeving. Wanneer ik terug kom wordt er een paard gezadeld. En dan gaat Piet een stuk op een paard rijden. Gezeten bovenop een paard met een man die het beest aan de leidsels meeneemt en voor het paard loopt. Richting de heuvel die ik vanmorgen gelopen ben. Uiteindelijk weer helemaal naar boven en dan via een iets andere route weer terug. Omhoog is het paard af en toe weigerachtig en blijft staan. Met de leidsels een paar tikken op de schoften heet dat geloof ik, en dan gaan we weer. Paardrijden is niet echt mijn ding. Dat heb ik heel veel jaren geleden in Brazilie al eens gemerkt. Terug bij de gertent begint hetzelfde avondritueel. Er wordt gekookt. Later zal blijken dat en de lunch en het avondeten steevast ongeveer hetzelfde is. Aardappels in kleine stukjes gesneden, wortel in stukjes gesneden, ui, soms wat kool, stukjes spek en dan of pasta, of rijst of zoals de lunch van vanmiddag iets met deeg.

Na het eten gaat de familie de paar koeien die ze hebben melken en wanneer ze terug zij komt er een kom met heerlijke verse yoghurt op tafel. En de televisie staat voortdurend aan. Rond 8 uur maak ik mijn bed op. Afgekeken van de familie. Dan ga ik buiten in een hokje nog even plassen en wanneer ik daarmee klaar ben ga ik buiten een paar minuten genieten van de werkelijk overweldigende sterrenhemel.

Weer binnen ga ik onder de dekens liggen lezen terwijl de anderen televisie kijken. Met uitzondering van 1 avond lig ik al om 9 uur met de ogen dicht. 's Nachts nog een keer eruit en dan tussen 7 en half 8 ben ik weer mijn bed uit. Nachten dus met ongeveer 10 uur slaap.