Irkutsk en dan naar....

Het Chinese meisje is voor mij de deur uit. Ik bedank haar nogmaals voor de uitleg over Beijing. De vrouw die het guesthouse beheert maakt nog een praatje. Zij spreekt uitstekend Engels maar het blijkt dat ze in Nieuw Zeeland woont en voor een korte periode hier is.

Exact op de afgesproken tijd staat dezelfe Sergej die mij hier bracht weer voor de deur. Nog steeds de norse man van eerder. Ik ervaar het wel als lekker tijdens deze trip dat ik dit soort dingen geregeld heb en dat ik niet naar een busstation moet, van een busstation moet om vervolgens te zoeken waar mijn guesthouse is. Ergens in de buurt van het vliegveld slaan we ineens af en het lijkt alsof Sergej geen enkele hoofdweg benut maar dwars door Irkutsk rijdt door kleinere straten. Het verkeer wordt steeds drukker en dan staan we ineens ergens in een straatje achter ee soor flatgebouw.

Ik ga naar binnen en een heel oud vrouwtje doet de deur open. Ze verwelkomt mij in het Duits. Ineens herinner ik mij dat bij het boeken van de reis ik hoorde dat Your Planet Travel mij onder wilde brengen bij de moeder van een van de medewerksters van hun lokale agent in Irkutsk. Ik krijg een prachtige kamer met een slaapbank, tafel en stoelen, paar diepe stoelen en een kast met allerlei beelden, beeldjes en aardewerk. Het vrouwtje babbelt honderduit in het Duits tegen mij. Gelukkig ben ik het Duits goed machtig dus we kunnen samen in het Duits spreken. Het blijkt dat ze een Duitse onderwijzeres geweest is, uit zoals zij zegt, Leningrad komt en al veel jaren hier in Irkutsk woont. Trots vertelt ze mij dat ze inmiddels overgrootmoeder is van een kindje van anderhalf jaar. Ze pakt meteen een kaart van Irkutsk en vertelt mij dat we in het centrum zitten. Ze wijst allerlei plaatsen aan en geeft mij aan dat voor mij alles op loopafstand ligt. Ze vraagt hoe laat ik avondeten wil. Even ben ik verbaasd omdat volgens mij ik alleen logies en ontbijt had. Nee hoor. "Sie haben auch für Abendessen bezahlt". Nou het zal best. Om 7 uur mag ik aanschijven aan een warme maaltijd. Het guesthouse is gewoon een huis. Er is plek voor slechts 1 persoon.

Na de uitleg ga ik de stad verkennen. Eerst naar de rivier, de Angara. En van daaruit loop ik de stad in met een kaartje van Irkutsk in mijn hand Voor de reis was Irkutsk in mijn gedachten een grijze grauwe Russische stad. Wanneer ik door de stad dwaal is het wel een stad met twee gezichten. Regelmatig staan er al dan niet gerenoveerde oude houten Russische huizen in de stad maar daarnaast kan gewoon een modern gebouw staan. Of ook oudere gebouwen, best mooi omte zien maar niet van hout. Op mijn gemakje dwaal ik door de stad. Af en toe sla ik ergens een straat in waar eigenlijk alleen maar houten huizen staan. Redelijk snel heb i, met het kaartje in de hand in de gaten waar ik ben. Ik loop langs kerken, standbeelden, parken, oude houten huizen, oude stenen huizen door deze best wel gezellige stad. Ik drink ergens koffie. Log even in op Facebook om mijn zus Lenie die vandaag jarig is te feliciteren (nogmaals gefeliciteerd Lenie). Dan weer verder door de stad en via een andere route terug. Daarbij kom ik langs een marktje. Waar kramen zijn met voldoende groentes maar waar ook planken uitgestald liggen van oudere vrouwtjes met maar weinig erop liggend. De dag in de stad eindig ik zittend in een park waar ik ook wifi verbinding blijk te hebben. Helaas heeft de oude dame dat niet dus ik moet maar even kijken wanneer ik weer verhalen kan uploaden. Tegen etenstijd ben ik weer thuis. En niet lang nadat ik binnen ben word ik aan tafel genodigd. Aardappels, twee stukken vlees, tomaat en komkommer, brood, water. Een hele flinke maaltijd want de oudere vrouw is denk ik bang dat ik te weinig eten krijg. En eindelijk krijg ik een avond om te schrijven en de verslagen bij te werken.

Nadat ik de volgende morgen een uitgebreid heb gehad van de allerdigste oude dame ga ik weer de stad in. In Travellers café, waar ik een dag eerd er al even was, ga ik een kop koffie drinken. En maak meteen van de gelegenheid gebruik om 2 verslagen op mijn blog te gaan uploaden. Na mijn tweede kofffie weer Irkutsk in. Een niet al te grote stad en met een groot en oud overzichtelijk centrum. Vergeleken met Moskou is allles in deze regio veel minder duur. En het eten onderweg was zelfs gewoon goedkoop. Maar aangezien Moskou duur was heb ik daar voor de zekerheid nog wat extra roebels gepind. En die moet ik dus kwijt. De eerste bank die ik binnenloop heeft geen euro's en geen dollars. Dus een andere bank proberen. Waar ik het grootste deel van mijn roebels inwissel en zorg dat ik genoeg overhou om te eten, te drinken en ook nog geld over te hebben voor de treinreis die mij te wachten staat. En dan ga ik de stad verder verkennen. Eerst eens naar het oude, gerenoveerde, deel lopen. Daar zijn de houten huizen deels opnieuw opgebouwd maar is er ook een modern iets van gemaakt met een soort promenade. In de huizen zijn of souvenirwinkels gevestigd of restaurants. Spectaculair is het niet.

Een dag eerder was ik al eens over de markt gelopen. Waar ik nu opnieuw naar toe ga.

Een markt waar van alles te zien en te vinden is. Vrouwtjes die jonge katjes, jonge hondjes, jonge konijntjes verkope? De beestjes liggen dicht tegen elkaar aan in dozen. Af en toe iemand die even komt kijken. Aan de ande re kant van de markt zitten oudere vrouwtjes op een lange rij langs het trottoir. Hoofddoekje om en voor zich uitgestald hun koopwaar. En zeker aan het begin is die koopwaar schamel. Een paar stapeltjes appeltjes, een paar stapeltjes bieten. Anderen ande re producten. Tomaten, augurkjes, aubergines en diverse soorten groentes. Op de eigenlijke markt, waar de kramen staan, is de voorraad koopwaar een stuk uitgebreider. Opeens hoor ik naast mij: "salum aleikum". Even ben ik verrast maar dan realiseer ik mij dat er in de zuidelijke staten en vroegere sovjetrepublieken veel moslims wonen. Of gewoond hebben en verhuisd zijn naar ande regio's in Rusland. De verdere dag verblijf ik in de stad. Hier en daar een foto makend van het straatleven of van de dingen die ik op straat zie. Trolleybussen, trams, gebouwen soms mensen. De trams stoppen op sommige plaatsen midden op straat. Wel bij een halte. Mensen die in de tram moeten, moeten dus over straat lopen. Hetzelfde geld voor de mensen die er uit moeten. Auto's die op dat moment aan komen rijden stoppen en geven de msen netjes gelegenheid in of uit te stappen terwijl op andere plaatsen het verkeer gewoon doorrijdt, zelfs soms bij zebrapaden.

Deze dag maak ik verder vol met nog een keer koffie drinken en ergens een avondmaaltijd gebruiken. In een redelijk restaurant.

Dan ga ik naar de homestay terug. Mijn rugzak pakken en wachten tot het tijd is om naar het treinstation te gaan. Omdat ik geen zin heb om een bus of tram te nemen heb ik de oude dame gevraagd een taxi te bestellen rond achten in de avond. Voor de dame laat ik nog een fooi acht er en dan in de taxi naar het station. De chauffeur scheurt echt als een razende Rus door het verkeer en slechts een paar minuten later sta ik op het station. Mijn trip door Rusland, met uitzondering van het stuk naar de grens zit erop. Trein 362 brengt mij naar Ulan Batar in Mongolie.

Hoe is Rusland bevallen? Gewoon goed! Ook in Rusland is de lucht blauw en schijnt de zon. Ook in Rusland kan regen vallen uit een grauwe hemel. Ook in Rusland zijn vriendelijke mensen, heel vriendelijke zelfs. Ook in Rusland kom je soms een minder aardig iemand tegen. Jonge mensen die zeggen dat ze maar een beetje Engels sprekend blijken je soms verrassend goed in het Engels te woord kunnen staan. Wanneer mensen helpen kunnen helpen ze. Uiteraard heb ik maar een stukje gezien. Een stukje van het leven. Ik besef drommels goed dat de protserige trouwauto's die ik zag van welgestelde mensen waren. Ik kon ook zien dat er zeer zeker arme mensen zijn. Wanneer ik hoorde van inkomens van mensen besef ik ook dat het voor veel Russen ook een lastig leven is. En dat er zeer zeker ook armoede is onder een groep mensen. Maar ook dit land is modern. En dat valt zeker te zien in de steden. Of het nou Moskou was of een van de kleinere steden. In het land heb ik mij ook geen moment onveilig gevoeld. Ik heb mij uitstekend vermaakt in Rusland!