Muang Khua en het is warmmmmmm

Het is warm, heel warm, heeeeel warmmmm. Echt waar. Het luie zweet loopt van mijn rug terwijl ik even de wetenswaardigheden van de laatste twee dagejn neerkrabbel. Vanmiddag ben ik aangekomen in Muang Khua - Laos en het tweede deel van mijn reis gaat een aanvang nemen.

Na aankomst in Dien Bien Phu - Vietnam een guesthouse opgescharreld. Geld geteld en ik hoef geen geld meer te wisselen want ik denk dat ik voldoende heb. Zeker nadat ik het guesthouse voor 2 nachten heb betaald en gehoord heb dat de buskaart naar Muang Khua maar 100.000 kost. Een schijntje dus.
's Avonds even een hapje gegeten met de Colorado ladies en dan bij het guesthouse een biertje buiten drinken. Op tijd mijn mandje in om de volgende dag ook weer op tijd in de wereld te zijn. Het vaste ritueel, ontbijtje scoren en dan wat rondstruinen door de stad. Dien Bien Phu waar in 1954 (when I was born) de Fransen enorm de pan in gehakt zijn.
Via een klein marktje loop ik naar wat monumenten (een kapotgeschoten tank en wat resten van mortieren en bazooka's) Niet spectaculair. Door de smalle straten loop ik weer de stad in. Straten waar als verlichting lampionnen hangen. Zou dat voor 11 November zijn? Denk het niet.
Rond de middag even langs de kant van de weg zitten bij een stalletje. Rietsuikersap drinken en wachten tot het kleine museumpje weer open is. Even het museumpje bezocht waar duidelijk te zien valt dat de Vietnamezen heel trots zijn op de overwinning op de Fransen.

Quote uit Wikipedia
Dien Bien Phu is vooral bekend omdat het Franse leger onder leiding van Christian de Castries er in 1954 werd verslagen door de Vietminh onder leiding van Vo Nguyen Giap in de slag van Dien Bien Phu. Deze slag was voor de Fransen aanleiding zich uit Vietnam terug te trekken. Voor de Amerikanen vormde de val van Dien Bien Phu echter de aanleiding tot een interventie, uiteindelijk leidend tot de Vietnamoorlog. Vijftig jaar na de feiten (in 2004) werd een herdenkingsmonument voor de slag opgericht.

Met wat ronddwalen door de stad glijdt de middag voorbij en in de avond in een klein tentje bij de lokale mensen wat gegeten. Wanneer in Nederland zo'n tentje zou bestaan zou er een of andere gezondheidsinstantie in het geweer komen en de tent sluiten.
Kip wordt van een schotel gpakt en iin stukjes gehakt. Een houten hakblok wordt met een vies doekje schoongeveegd en dan wordt er groenten gehakt. Alles wordt in een grote pot gemikt en samen met een flinke hoop noodles eet ik even later een heerlijke gevulde lokale noodelsoep. Een biertje erbij en als ik vertrek wordt ik ook nog uitgenodigd een lokaal glas rijstwijn mee te nuttigen.

Later bij het guesthouse opnieuw een biertje. Waar de familie lekker buiten langs de drukke straat aan hun maaltijd zit. Terwijl de auto's en bussen gewoon langsrijden.

En dan is het 's morgens kwart voor 4. Tijd om op te staan. Pakken is gedaan, kop onder de kraan, en gaan!
Twee minuten lopen, de overkant van de straat. Rugzak wordt in de bus gepropt. Ik stap zelf in en bedenk mij echt hoe ik nu in vredesnaam tussen die bankjes moet zitten. Dus maar ergens voorin. De benen opzij. Terwijl steeds meer goederen de bus in gaan. Dan vertrekken, het eerste deel nog wat mensen oppikken en nog veeeel meer goederen war allemaal mee moet. Voor in de bus zitten op een soort matje allemaal vrouwen/meisjes. Het eerste deel hobbelen we door wat dorpjes over slechte wegen. En het blijkt dat de bus nog steeds voller kan. Dan gaat de rit de bergen in. De 34 kilometer naar de grens kosten in totaal door de stop en de slechte weg zeker 3 uur. Aan de grens formaliteiten die weinig voorstellen. Ik wissel mijn laatste Vietnamese Dongs voor Laotiaanse Kips. Zodat ik in elk geval een klein beetje geld heb. Na de Vietnamese grens een stop aan de Laotiaanse grens waar ik alleen een entrycard invul omdat ik al een visa heb. Moet toch 3000 kip betalen. Toch weer maar liefst 30 cent watr ze mij aftroggelen.
Aan de grens horen we dat de rit nog een uurtje of 3 zal duren wanneer het niet gaat regenen. Nou daar ziet het niet naar uit. Waren er op het eerste stukje nog wolkenflarden tussen de bergen, hier is het zonnig met hier en daar een stapelwolkje.
Een prachtige rit. Redelijke weg slingerend tussen de met oerwoud begroeide bergen.
In de bus wordt ook nog een film gedraaid die de aandacht van al de vrouwen voor in de bus heeft. Een bus waarin voornamelijkVietnamezen zitten, twee Belgische vrouwen en een Duits stel.
Het is twaalf uur geweest wanneer we op een heel klein bushaltetje stoppen. De Belgische meiden willen direct door naar Udomxai (die zijn gek) en het Duitse stel blijft in Muong Khua. Wanneer alle bagage afgeladen is van het busstation terug naar het eigenlijke dorp.
Waar ik als eerste geld wissel. Dus voorlopig kippen genoeg om even te kunnen overleven. Ik probeer ook of er een boot naar Muang Ngoi Neua gaat maar die blijkt morgenvroeg pas te gaan. Dus een guesthouse gezocht. (80.000 kip - wel een mooie kamer voor dat vele geld)
Even lunchen. Naar de rivier, vragen wat een boot kost naar Muang Ngoi Neua. Daar wordt mij verteld dat het een mmiljoen is. Of ik nu alleen ga of met 10 man. Morgen maar eens zien hoeveel andere mensen daarheen willen. Dadelijk, wanneer de ergste hitte voorbij is, even beetje rondkijken in de omgeving. Het stadje stelt verder weinig voor. En eens kijken of er vanavond weer bier gedronken kan worden ergens. Irene en Peter... Jullie kunnen je vast die foto nog herinneren met een tafel vol met lege flessen beer Lao :)

Verder weinig bijzonders te melden. Je zou haast denken dat het saai is allemaal maar ik vermaak mij uitstekend. Have fun en veel plezier uit het heeeeeeerlijke warme Laos!!

PS Eerder kon ik niet uploaden. Rondgelopen in de omgeving en plaatjes schieten en hopen dat het nu wel lukt! Eten achter de kiezen, Beer Lao was lekker koud en nog snel even op internet. Have funnnn!!! Ik heb het ook!!