Reisdagen en nu Dien Bien Phu

En weer even ergens een dag om rond te kijken. Op het moment een dagje Dien ien Phu nadat ik 2 reisdagen achter de rug heb.
Na mijn dagen in Bac Ha 's morgens vroeg op voor de bus naar Sapa. Grauw, bewolkt en regenachtig dus inderdaad tijd om te vertrekken. Uiteraard rijdt de bus weer een rondje om zoveel mogelijk passagiers op te pikken. En dan de door de bergen naar Lao Cai. Het enige spectaculaire is dat we onderweg af en toe even luid toeterend uit moeten wijken voor buffels die op straat lopen.
In Lao Cai stap ik van de minibus over in een local bus, grotendeels volgeladen met balen en zakken.En mijn rugzak past daar ook nog wel bij. De stoelen zijn snel bezet en even later zijn we op weg naar Sapa. Een tochtje van een uurtje door de met wolkenflarden omgeven bergtoppen.
De doorgaande bus dropt mij op de doorgaande weg en ik moet anderhalf km lopen naar het hotel waar ik reeds eerder was.
Daar aangekomen drop ik eerst de rugzak op de kamer en ga vervolgens meteen een búskaart kopen naar Dien Bien Phu voor morgen. Dan even ẻrgens de innerlijke mens versterken. Wanneer ik weer buiten kom is Sapa helemaal in de wolken. Een mystieke sfeer geeft de dikke mist die in de straten hangt. Ik loop even over de markt waar brandende lampen de omgeving en de kraampjes een geheimzinnige sfeer geeft. Niet echt weer om te fotograferen maar toch een paar plaatjes kunnen schieten.
Na de busreis een relaxte dag die ik beiendig met met een pizza en een biertje. (Niet echt Vietnamees dus)

En dan de next morning. Opnieuw een minibusje. Samen met 2 Fransen, 2 meisjes uit Colorado (US) en verder allemaal Vietnamezem zijn we na 8 uur op weg naar Dien Bien Phu. Het eerste deel over een redelijk goede weg stijgend naar de hoogste bergpas van Vietnam. Af en toe tussen de wolken beelden van een mooi landschap. Zeker het deel vlak vlak bij de pasovergang is mooi. Net boven de wolken, beelden van de tegen de hellingen aangelegen terrassen met daarboven wolkenflarden drijvend. In de afdaling verzeilen we in de regen. Maar ach wat boeit het, ik zit onderdak. Weliswaar met weing beenruimte, maar het is gelukkig maar voor een uurtje of 7 a 8. Nog tijjddens de afdaling van de pas wordt de weg slecht. En jawel, een hotsebotse rit volgt die enkele uren gaat duren. Grote stukken van de weg zijn niet eens verhard en over de rode lemen weg hobbelen we een paar uur voort. Even een korte stop in de middle of nowhere voor een sanitaire behoefte en dan gaat het verder.
Geleidelijk wordt het wel zonnig. We rijden inmiddels langs een rivier en het landschap tussen de bergen ís bést wel spectaculair. Het is al een eind in de middag wanneer we bij een aggenebbistentje stoppen om een hapje te eten.
Dan verder door het mooie landschap en voor ik er erg in heb arriveren we in Dien Bien Phu. In een vlakte gelegen, omgeven door bẻrgen. Een plaats waar in 1954 de Fransen in depan gehakt zijn.

Samen met de Fransen en de Amerikaansen zoek ik ên guesthouse. Daarna kijken voor een buskaartje naar Laos, maar die kan ik pas de dag voor vertrek kopen. Dan douchen, met de Colorado girls eten.

En inmiddels is het donderdag half 11 en zit op een waardeloos toetsenbord even mịn verslagje te tikken.
Morgen gaat de reis dus verder Laos in. Vandaag Dien Bien Phu maar eens bekijken en dan vrijdagmorgen local time 05.30 vertrek met de bus.

Geen spectaculaire belevenissen verder maar ên kort stukje om iedereen op de hoogte te houden van de reis.
Next story? Hopelijk uit Laos!
Groetem