You are tired.. You have to rest!!

Om een uur of 4 's morgens word ik wakker door de regen. Het giet biten. Ik draai mij nog een keer lekker om en zie morgen wel wat voor weer het is.
Wanneer ik ben opgestaan is het droog. Mijn rugzak is gepakt. Ergens in Muang Khua even een ontbijtje scoren en dan de rugzak ophalen in het guestgouse. Na betaald te hebben uiteraard.
Dan naar het water lopen. Om 9 uur kan ik pas een kaartje kopen. Prijs is afhankelijk van hoeveel mensen ermee gaan, 1.000.000 kippen voor 1 persoon en 100.000 kippen wanneer er 10 meegaan.
Tijdens het wachten valt er weer een enorme stortbui.Wanneer ik de ticket heb gekocht en ik de boot op wil is het inmiddels droog.
De trip gaat (helemaal afgeweken van mijn planning) naar Muang Nhoi Neua. Wanneer we op het water zijn is het lekker geworden. Varend tussen de groene bergen/heuvels fie de rivier de Nam Ou omringen. Een boot vol toeristen inclusief mijzelf. De meesten op weg naar Nong Khiaw. Een aantal uren varen over een omlaag stromende bruine rivier. Regelmatig komen we een stroomversnelling tegen op een punt waar de rivier smaller is. De mensen voor in de boot worden lekker nat gespat wanneer de boeg in het water van de rivier kletst. Zelf blijf ik droog. Een lekkere tocht en het enige vervelende is de zitplaats. Smalle houten planken aan de zijkant van de boot. Niemand die al die uren fatsoenlijk kan blijven zitten. Al na een half uur is mijn achterste van hetzelfde hout als de planken. Gelukkig vergoed de omgeving veel. Echt subliem en prachtig om op deze rivier te varen tussen de bergen.

Het is in de middag wanneer we in Muang Ngoi aanleggen. Rugzak uit de boot en er staan aan de kant diverse mensen klaar om iedereen een guesthouse aan te smeren. Ik blijf lekker dicht bij de aanlegplaats. Scheelt weer zeulen met de rugzak wanneer ik weer vertrekken ga. De middag breng ik verder op mijn gemakje door. Zelfs een klein middagdutje op het heetst van de dag. Maar dat half uurtje verkwikt wel even. Ben ik nu oud aan het worden? Vervolgens het dorpje doorlopen. Behalve een heel enkele bromfiets is hier geen gemotoriseerd verkeer. Of wel , de kleine tractors die dienst doen om te ploegen of om karretjes te trekken in het dorpje. Wat bestaat uit een lange straat. Geen asfalt. Winkeltjes, guesthouses en een paar restaurantjes. En plekjes waar je trekkings kajaktochten of dergelijke dingen kunt boeken. Voor mij morgen een trektocht van 1 enkele dag langs een paar dorppjes met minderheden.

Wanneer het half 5 's morgens is word ik wakker door het gekraai van een haan, en nog een, en nog een, en.... Slapen is er niet meer bij. Vroeg zit ik aan een ontbijt bij het guesthouse. En wanneer het tijd is loop ik naar de plek waar ik geboekt heb. Er blijken geen andere liefhebbers te zijn voor een trektocht dus alleen met een gids ga ik aan de wandel. Keo (spreek uit kouw) en Mister Piet gaan lopen. In een heel klein bootje met z'n 3 een stukk de Nam Ou afzakken en ergens zomaar (voor mij althans zomaar) langs de rivier stappen we uit. (Voor mij, wankel ik er uit).
Het eerste stuk de steile oever op is het even steil omhoog. En dan over een golvend pad de jungle in. AL na een paar minuten. Are you OK Pieter? Yes.. And you? No worries for me.We babbelen wat over familie en wanneer Keo ergens niet of nauwelijks antwoord op weet zegt hij gewoon Comme si, somme ca. Hij wijst mij allerlei planten en beesten aan. Beesten die ik niet eens gezien zou hebben. (Zou mijn bril smerig zijn?) De enige beesten die ik wel snel herken zijn bloedzuigers. Are there many here? I Don't know. Comme si, comme ca. Ja hoor. Na een half uurtje in de hitte wandelen terwijl het zweet een beetje van mijn voorhoofd druipt zegt Keo ineens. You are tired Pieter. You have to rest and drink water. Zitten kunnen we nergens in de het groen, tussen de bamboe en het andere struikgewas. Dus even staand drinken. Dee eerste twee uur lopn we zo door. Eeerst door het oerwoud en later door een deel waar rijst verbouwd wordt. RIjst wat momenteel geoogst wordt. Hier een daar een boer aan het werk. Alleen of met zijn vrouw. In de brandende zon. A|Wanneer we een hutje tegenkomen waar de boeren eten of schuilen voor de regen hoor ik ineens. You are tired Pieter. You have to rest in the shadow. EN ja hoor. In de schaduw van zo'n hutje zit ik even later te drinken. EN hij ook. Een paar minuten uitblazen en dan een steile heuvel op. Boven aan de heuvel bevind zich een Khammu dorp. Op een redelijke open vlakte. Armalige hutten met rieten daken.Een enkele hut met een golfplaten dak. Van links naar rechts struin ik het dorp door. Maak af en toe een foto en stop even bij een hut waar een aantal mensen bij elkaar zit. Bier te drinken en te eten.
Vlak hierna het volgende dorp>. Een Hmong village. EIgenlijk veel mooier aangelegd hoewel het hier ook armoedig er uit ziet. Houten hutten, rieten daken en spelednde kinderen. Ertussen vrouwen die rijst verdelen over kleden om te laten drogen in de zon.
Bij een van de hutten lnchen we. Er blijken ook 2 Zwitserese meisjes een tocht te maken. Die blijken de tocht andersom te lopen. Voor de show wordt een van de meisjes van de familie in de traditionele klederdracht gestoken. De overige mensen zijn gewoon in de kleren die ze ook aan hebben wanneer ze aan het werk zijn.
De lunch is werkelijk overvloedig. Die is echt niet door ons 3 op te eten. Na het eten ga ik weer door het dorp lopen. Maak weer wat foto's en wanneer ik bij de hut terug kom moet Keo even naar zijn girlfriend in het dorp. Ok dan maar. Ik drink een glas thee en wanneer hij terug is vertrokken wij weer. Keo vertelt nu voordurend hoe hot het wel niet is. EN ja dat is waar. We lopen over een open gedeelte onder een brandende zon. Dit deel is minder mooi dan in de ochtend. Grotendeels over een verhard pad met aan weerszijden de rijstvelden waar soms mensen werken. En na een klein uurtje hoor ik het weer. You are tired Pieter, you have to drink and rest. Ja hor Keo. Comme si, comme ca. En daar zittenh we weer. Er komen 5 mannen langs die mij de hand allemaal moeten schudden. En dan schijnt het nog een uurtje te zijn naar het laatste dorp. Hoe warm het was en hoe ver.... Bloedheet inderdaad. En ik stop toch af en toe even om water te drinken. In het laatste dorp nog even rondkijken en dan weer naar de boot. Een klein half uurtje tegen de stroom en tegen de stroomversnellingen op van de Nam Ou.
Eeen warme dag die ik samen met Keo besluit met een grote fles Lao Beer bij het guesthouse. San snel douchen. En wanneer ik mijn shirt uittrek zie ik een bloedspoor op mijn borst. Toch slachtoffer geworden van een bloedzuiger.

En dan the next day. De boot naar Nong Khiaw vertrekt vroeg. Wat is vroeg, half tien moeten we varen. Maar we vertrekken even wat later. De meesten diue instappen gaan naar Luang Prabang. Of met de boot. Of met de bus. Bewolt, lichte motregen en in Nong Khiaw is het weer droog, warm en zonnig.
IK heb besloten om door te gaan naar Luang Nam Tha. Dus de bus pakken. You have to change sir. In Pak Mong. En ik kan op een heel klein plekje mee met de bus naar Luang Prabang om onderweg uit te stappen. Met een eend tussen mijn voeten op de bank voor mij.
Dan gaat ineens alles heel snel. Voor ik het weet. Pak Mong. Where you go to? Udomxai. OK, here is your ticket. There is the bus. En ik wacht even bij de bus. Vraagt iemand waar ik heen ga. Udomxai and tomorrow to Luang Nam Tha. But this bus go to Luang Nam Tha. Change ticket sir. 70.000 Kip minis 30.000. Iemand rent weg. Ik moet een nieuw ticket hebben. Ik scharrel in mijn zak om nog snel evenwat kippen te pakken en even later rijden we naar Luang Nam Tha. Waar ik verrassend nu al zit. Net gegeten met 3 anderen die wel in zijn om samen een trekking te houden. Wat dat gaat worden? We shal see. In elk geval was deze dag lekker voorspoedig.

Tot nu toe afgeweken van mijn reisschema maar toch ergens weer wat tijd ingelopen. Volgende verslag is uit...........
Groeten