Nachtbus naar Mandalay

Nachttrein naar Mandalay. Het bekende boek van Cees Nooteboom (meen ik althans) Omdat ik mijn schrijverskwaliteiten niet met de auteur wil vergelijken heb ik maar gekozen voor een niveau lager. Nachtbus naar Mandalay. Vanavond om half 6 in de bus om dan 12 uur later in Mandalay aan te komen.

Maar eerst even terug naar de afgelopen dagen. Sinds het laatste verslag vanuit Nyaunshwe heb ik uiteraard wel weer een paar kleine dingetjes meegemaakt.
Om te beginnen afgelopen zaterdag. Eerst even uitslapen tot een uur of half 8 en dan een uitstekende ontbijt in het guesthouse (kamer voor 7 euro inclusief ontbijt. Samen met Joel en Sylvain (een Amerikaan en Fransman die ook de trekking gelopen hebben) gaan we als eerste op jacht naar vervoer naar een busticket naar Mandalay voor overmorgen (vandaag dus) en vervolgens willen wee het Balloonfestival in Taunggy bezoeken. Al in Kalaw werd daar over gesproken en ook de gids tijdens de trekking wist er over te vertellen. Het schijnt in deze regio een enorm festival van formaat te zijn wat eindigt op volle maan. Vervoer van hier naar Taunggy is moeilijk te krijgen en de shared taxi's worden behoorlijk prijzig. Een shared taxi is nodig om 's nachts terug te kunnen komen omdat er dan geen busjes meer rijden. We checken hier en daar wat prijzen en uiteindelijk hebben we een ticket voor de bus naar Mandalay voor 10.000 kyat en een taxi voor 40,000! Vervolgens terug naar het guesthouse en en passant ook een boot regelen voor morgen (gisteren) voor een trip over het Inle meer. Ook dat lukt uiteindelijk nadat men ons eerst heeft geprobeerd flink af te zetten. We vinden een boot voor 18.000 en kunnen daarna lunchen. Over eten gesproken. Tot zover vind ik de keuken er hier niet echt uitspringen. Wel eet ik veel rijs, maar wat er bij zit zou net zo goed in Nederland in een restaurant te verkrijgen kunnen zijn. We worden bij het guesthouse opgehaald en rijden door een mooi landschap Taunggy. Wanneer we onderweg door de ramen foto's willen maken stopt de chauffeur. In Taunggy aangekomen is het al een enorme drukten. We lopen door een lange straat met ongelooflijk veel kraampjes. Een kleurig beeld ,et ouderwetse kramen en ook allerlei soorten schiettentjes. Wanneer we uiteindelijk het terrein oplopen waar het allemaal gebeuren moet zien we overal tentjes waar je eten kunt, tentjes waar drinken te verkrijgen valt en tentjes met prullaria. En de tentjes zijn gewoon doek met wat stokken. Veel vlees, soort saté spiesjes en heel veel tentjes waar bier en whiskey te verkrijgen is. We vermaken ons eerst een tijd met maken van foto's van mensen (ja echt ook hier heel kleurrijk) en van monniken. Soms wordt een van ons aangehouden en gevraagd om een foto te maken. Later blijkt dat het echte Balloonfestival pas 's avonds plaatsvindt en dat het kermisgebeuren de hele dag duurt. Er staan ook een paar grote draaimolens die in Nederland onherroepelijk afgekeurd zouden worden maar die hier vrolijk in de rondte draaien. Wanneer het donker wordt, gaat overal verlichting aan. Een mooi gezicht met die massa mensen en de kraampjes. We staan even te kijken bij een tentje waar gegokt wordt en ook ik probeer even de kosten van de dag terug te verdienen. Maar nadat ik 2 flappen van 1000 heb weggegooid stop ik want ik snap niets van het spel. Terwijl ik kijk wordt ik nog door Alexandra, een Duitse vrouw, op de schouder getikt die ook de trekking meegelopen heeft en die ongeveer dezelfde reisplannen als ik heb heeft. Ze blijft de rest van de avond bij ons omdat ze met vreemden met een shared taxi meegereden is.

Dan wordt het tijd om een hapje te eten en we duiken een tentje/stalletje in. Verstaanbaar maken kunnen we ons niet maar met wijzen lukt het een maaltijd te krijgen. Kippenpoten, rundvlees, rijst en wat dingetjes er gratis bij. EN het blijkt spotgoedkoop te zijn want wanneer ik betalen moet, hoor ik alleen het bedrag van 1700 kyat. Ik betaal met 2000 kyat. Sir I have no change, here you have a bottle of water.. Dat is als... € 1.70 moeten betalen, € 2.00 geven en als wisselgeld een fles mineraalwater terugkrijgen!

Het is helemaal donker als rond een uur of 8 de eerste ballon aankomt. Met veel kabaal, brommers voorop, komen er een paar auto's het terrein op. De auto's worden leeggemaakt en er wordt een pakket opengemaakt waar een papieren ballon (ja echt waar, papier van boombast gemaakt) uitkomt. Dan wordt er iets neergezet wat onder de ballon komt te hangen en dan gaat men met veel kabaal de ballon opblazen. Grote fakkels worden onder de ballon gehangen en met veel gejoel, gedans verschijnt langzaam de ballon. Als die met de hete lucht gevuld is wordt er een vuur ingehangen en dan gaat het gevaarte dat apart staat onder de ballon. Uiteindelijk na veel moeite gaan de ballon met tekst de lucht in en even later is er een prachtig vuurwerk te zien als de ballon in de lucht hangt en steeds hoger langzaam verdwijnt. Achter elkaar verschijnen nu ballonnen. Sommigen die worden gedecoreerd met kaarsen en er komt iets onder te hangen met brandende kaarsen. Kaarsen en vuurwerk die in de lucht verdwijnen op de mooie grote papieren ballonnen. Op een bepaald moment gaat een ballon met vuurwerk de hoogte in maar er gaat schijnbaar iets helemaal mis want het vuurwerk knalt uit elkaar boven de mensen en de ballon valt vlak buiten het terrein op de grond waarbij er een klein bosje in de fik vliegt. IK had eigenlijk nauwelijks iets in de gaten aangezien ik foto's van het vuurwerkgebeuren aan het maken was.
Nog later op de avond gaat 1 ballon helemaal niet omhoog. Te zwaar. De hete luchtballon beweegt langzaam van de ene kant naar de andere kant over het terrein omringt door dansende en zingende mensen. Heb ik eerder op de avond er een paar keer met mijn neus opgestaan, dit keer bekijk ik het van afstand. Na 25 minuten begint het ineens op de grond te knallen. Een enorme vuurwerk. De ballon kan nu eindelijk de hoogte in maar vlak boven de grond knalt het weer enorm. Ik heb er een paar spectaculaire foto's van kunnen maken. Die wel op de site verschijnen na de reis.
Het is bijna middernacht wanneer we bij de taxi verschijnen en na enen lig ik in bed.

Half 6 is het weer dag. We willen de zonsopkomst zien op het Inle meer. Joel, Sylvain en ikzelf zijn alle drie suf en we hangen rustig in de boot. Lange boten met een motor achterin waar de schipper zit. We stoppen de eerste keren regelmatig bij vissers met grote conische manden die men op de bodem duwt en waarmee men vist. Of bij vissers die met lang snoer de visjes binnenhalen. Of bij vissers die met een net staande op de achterkant van de snelle kleine bootjes proberen vissen uit het water te halen. Het is onwaarschijnlijk hoe ze hun evenwicht houden op het smalle platte deel achterop de smalle kleine ranke bootjes. Ook het voortbewegen gebeurt staand. Een roeispaan in de hand en met een been deze bewegend laten ze de bootjes op deze manier voortbewegen. Het is schitterend in het vroege ochtendlicht. Wanneer de zond opkomt boven de heuvels die het meer omringen, verschijnen eerst mooie zonnestralen tussen de wolken en geleidelijk trekken de wolken weg en begint er een heerlijk warme zon te schijnen.
Later arriveren we bij een drijvend dorp. Onwaarschijnlijk hoe de bewoners hier leven. Hutten op palen, soms een groter houten huis op palen. Wanneer je op de thee wil bij de buren moet je je bootje pakken en erheen. We varen tussen smalle straatjes en de beelden in de ochtendzon zijn geweldig. Mensen die in het water springen om zich te wassen, een meisje dat haat haar wast gezeten op een plankiertje voor het huis, kleurrijke was die voor de rieten hutten hangt. Het alles is werkelijk schitterend om te zien. We bezoeken meerder dorpen en later in de ochtend komen we bij een grote pagode die op het meer gebouwd is. Daar komen veel mensen heen, het land is uiteindelijk voornamelijk boeddhistisch om de zondag door te brengen middels een bezoek aan de pagode. We lopen er wat rond en dan weer de boot in en ergens lunchen.
Dan weer verder. We zien dorpen, op verschillende manieren gebouwd, mensen die door de dorpen varen op hun smalle bootjes staand. We komen ook in een kleine nederzetting waar longnecks verblijven. Vrouwen met ringen om hun hals (een schoonheidsvorm) die lange nekken krijgen doordat de ringen vanaf hun 9de om de hals komen waardoor de nek wat uitrekt. En door het gewicht wat ze dragen drukt dit ook op hun schouders waardoor het een vreemd beeld geeft de lange nekken van de vrouwen te zien. Een hoof wat hoog uittorent gestoken in ringen met een klein lichaam eronder. Oorspronkelijk leven ze trouwens meer in de richting van de grens met Thailand en in Thailand zelf.
Later in de middag komen we in een dorp met drijvende tuinen. Nu begrijp ik waar al die tomaten uit Nyaungshwe vandaan komen. Ze groeien op het meer!
Na nog een dorp, en een aantal vissers zien we uiteindelijk een zonsondergang. Geen spectaculaire. Maar de dagen die ik achter mij heb vond ik wel spectaculair. Het Balloonfestival, het Inle meer. EN het Inle meer is echt FANTASTISCH. Wanneer ik ergens ben waar ik eventueel wat foto's kan uploaden zal ik het misschien doen, anders na de reis.
Half 10 in de avond in bed en doorgeslapen tot na 7 uur. Dus best wel moe.

Na de prachtige dagen tijd om weer verder te trekken. Eerst een ochtend lui zijn, inpakken, de kamer op tijd uit, mijn verhaaltje schrijven en ergens in de middag naar een plaatsje een half uur rijden hier vandaan voor de nachtbus naar Mandalay.
Vanuit Mandalay wil ik als het even gaat de dagbus pakken naar Hsipaw. En als het gaat daar weer een korte trekking lopen. Hoe het met internetverbindingen verderop is? Ik weet het niet, dus weet ik niet wanneer er weer een verhaal verschijnt.
Voor allemaal, het gaat goed met mij en ik geniet ontzettend van het land!!