Einde van het reizen en het begin van de reis!

Inderdaad, het einde van het reizen. Voorlopig althans. Een reis met wat stops om hier te komen. En nu gaat het echte reizen beginnen.
Eerst naar Amsterdam. Vab Amsterdam naar Kuala Lumpur. Daar naar een ander vliegveld. Van Kuala Lumpur de vklucht naar Bali. Een beetje gaar was ik wel nadat ik in Nederland om 06.00 uur opgestaan was en om 14.00 uur locale tijd in Bali aankwam. Tijd om te gaan slapen? Nee hoor, slapen kan wel als het tijd is om te slapen.

Vanaf het vliegveld een taxi naar Kuta. Daar een guesthouse gevonden in een rustig zijstraatje van de hoofdstraat. Rugzak even uitpakken. En eerst even opzoek naar de tickets voor de verdere vluvhten. Ik kon mij met de beste wil van de wereld niet herinneren waar ik die gestopt zou moeten hebben. Uiteindelijk bleek dat ik ze verstopt heb tussen mijn broeken.
Ik was bang dat ik ze op een bed had laten liggen. Wat ook geen echte ramp zou zijn geweest want dan had ik ze wel ergens weer uit kunnen printen.
Korte broek aan, zwembroek aan, foto spullen mee en naar het strand. Even in beweging blijven om niet in slaap te vallen. Als een echte toerist even een paar foto's maken. En ergens gaan zitten om een colaatje te drinken. En terwijl ik daar zat kwam met gammelanmuziek een lange stoet het starand oplopen. Zomaar op een zondag middag loop ik een Balinese ceremonie tegen het lijf. Voor de toeristen misschien? Ach wie weet, in elk geval ik kon even kijken. De stoet ging naa een paar honderd meter zitten. De stellages met offers werden neergezet. Met stokken werd een soort pad naar de zee afgebakend en de mannen gingen in de schaduw hun gammelan muziek spelen. Voor de stellages werden de offers die de vrouwen op hun hoofden meedroegen neergezet. Een oudere man leidde de ceremonie, door de offers met wat water te besprenkelen. Offers bestaande uit bloemen in mandjes, opgestapeld. Er achter zaten vrouwen, die telkens een mandje in de hand namen, aan een van de oudere mannen gaven die vervolgens de bloemen voor zich uit richting zee wierpen.
Iets voor de goden in de zee. Af was het nu tegen de goden in de zee?
Na een tijdje rondgekeken te hebben, en uiteraard al flink wat foto's gemaakt te hebben weer richting de hoofdstraat. Daar even flink wat geld gewisseld. Een gunstige koers dus ik heb mijzelf maar eens multimiljonair gemaakt.
Dan terug naar het guesthouse. Daar even een douche genomen en weer Kuta ingelopen. Ik moet zeggen dat het wel heel erg verschrikkelijk toeristisch is geworden. Op zoek naar een plekje om te eten werd ik zeer regelmatig aangeklampt. Hello boss, change money? Hello boss, you like massage? hello bos, you like girl? Soms werd ik aan de arm vastgepakt en moest mij even lostrekken.

Dan mijn eerste maaltijd. Rendang sapi met rijst. Lekker pittig en met een fles bir Bintang (uiteraard). Wat ik zelf wel als leuk ervaar is dat ik nu in het bezit ben van een smartphone. Het restaurant het wi-fi en voor mij ook de mogelijkheid om af en toe een foto en wat heel korte verhaaltjes al de wereld in te schieten.
En dan terug naar het guesthouse. Daar nog wat drinken en lekker op tijd plat.

Plat gegaan, geslapen, om gewoon na 8 uurtjes al weer vanzelf wakker te worden. Even zitten, douchen, ontbijt en weer een taxi. Opnieuw vliegen. Gewoon op tijd de lucht in om dan om 13.00 in Kupang aan te komen. Een taxi, met een chauffeur die het Engels redelijk machtig was.
Hello, goodbye, thank you en tellen was voor de maan geen enkel probleem.
In Kupang ook een guesthouse. Beetje erg veel goedkoper dan in Bali. En toen meteen maar aan de slag om in Kupang een gids te vinden. Wat voor Timor aan te raden is omdat je volgens de Lonely Planet anders weinig zult zien in de binnenlanden van Timor.
In het guesthoause was een meisje van het eiland Roti die voor mij naar een gids belde. Die zelf geen mogelijkheid had, maar wel een gids wilde bellen in Soe. Een dorp midden op Timor. EVen later een telefoontje terug en morgen, dinsdag gaat de reis verder naar Soe. Midden op Timor. Waar ik een aantal dorpen ga bekijken. Weer een dag vroeg uit de veren, maar dat helpt in elk geval om snel in mijn ritme te komen.
Dat geregeld en even in Kupang rondkijken. De hoofdstad van Timor.
Vermoedelijk zal ik de komende dagenhelemaal niets kunnen schrijven, aangezien de internet verbindingen in het binnenland heel erg mininmaal schijnen te zijn. Maar dat zien we dan wel weer. In elk geval heb ik bij terugkomst dan iets te schrijven.

Dus veel beleefd heb ik nog niet. Maar dat gaat vast nog wel komen. Straks vis eten op de nightmarket. Dan slapen en morgen half 5 weer vertrekken. Tot gauw!!