Terug in India

Eindelijk weer India. En ongeveer 26 jaar na de laatste keer dat ik er was. En meteen maar beginnen in een plaats waar ik nog niet eerder was. Mumbai, een gigantisch grote stad en van wat ik tijdens die dag begreep een stad met 29 miljoen inwoners. Legaal en illegaal wonend in de stad.

Mijn v,ucht bracht mij vanaf Amsterdam via Dubai hier. Aankomst laat in de zaterdagmiddag om ook nog meteen met mijn neus in de botere te vallen aangezien het Diwali festival aan de gang was. Een Hindoe festival. Het feest van het licht. Een festival dat in India uitbundig wordt gevierd. In mijn hostel werd mij verteld dat het een soort mix van kerstmis en oud- en nieuwjaar is. Veel vuurwerk, soms cadeautjes en veel zoetigheid.  Na ergens iets gegeten te hebben terug naar het hostel en toen ik het straatje inliep veel vuurwerk. Voornamelijk afgestoken door kinderen. Bekaf van de reis hou ik mij wakker tot een uur of 9 en ga dan plat.

De volgende ochtend otbijt. Een omelet die mij meteen de kruidige Indiase keuken doet proeven.  en dan ga ik met een Australier samen in een taxi naar the Gateway of India. Daar even rondkijken. Wat mij betreft een drukte van belang maar voor Indiase begrippen schijnt het geen drukte van belang te zijn. Families, de vrouwen in hun felkleurige kleding. Een bont maar mooi geheel.

Wanneer we aangesproken worden door iemand zitten we nog geen half uurtje later in een auto die ons langs een aantal highlights in het centrum brengt. Als eerste een vissershaventje annex visafslag. Een geheel met veel activiteit. Vissersboten die van zee komen met allerlei soorten vis. De vis wordt gelost en bedekt met ijs en vervolgens in vrachtauto's geladen en afgevoerd. In het straatje naar de haven zitten vrouwen garnalen te pellen. Volgens onze chauffeur mogen we hier geen foto's maken omdat men niet wil dat deze naar buiten komen. De hygiëne schijnt niet zo goed te zijn maar de export moet wel op gang blijven.  Dus het is niet gewenst dat de buitenwereld hier foto's van ziet. Later zien we de meer luxe wijken van Mumbai. Aan een baai gelegen met uitzichten en parken waarvan de chauffeur denkt dat wij dit supermooi vinden. Wat wel mooi is, is het gebeuren bij een Jainistische tempel. En wat op mij het meest indrukt maakt is het Gandhi museum met daarin een foto van een brief van Gandhi aan Hitler. Na ook het prachtige station, Victoria Terminus ofwel ChhatapratiShivaji Terminus bekeken en gefotografeerd te hebben gaan we ergens lunchen. De Australier heeft het wel gehad. Ik struin lekker door de stad zonder te weten waar ik eigenlijk ben. Ik weet dat door het Diwalifeest de bazaar niet open is dus daar moet ik dan nog op mijn laatste dagen heen. Op het eind van de middag pak ik een tuktuk die mij naar het treinstation brengt. De trein die noord en zuid Mumbai verbindt. Met opzet neem ik de stoptrein zodat ik onderweg ook nog wat van het soms mooie en soms zeer armzalige Mumbai kan zien. Bij het station waar ik uitstap zijn er genoeg tuktuks. Eentje brengt mij naar mijn hostel. Daar even het zweet van de dag afspoelen en ergens weer een eettentje zoeken. Langs de straat wordt ook heel veel eten klaargemaakt. Bij licht van olielampjes zie ik van alles. Ik ruik heerlijke geuren, hoor gekakel van mensen en zie het India zoals ik nog ken. Met uitzondering misschien van het gigantisch vele claxonneren. Na het eten is er bij mijn hostel enorm veel vuurwerk. Ik sta erbij en kijk ernaar. Hevig geknal en vaak stoppende mensen en bromfietsen. En dan zit mijn eerste dag India erop!

 

Een nachtje slapen, mijn rugzak weer dicht en na het ontbijt met een tuktuk naar het vliegveld. Vanaf Mumbäi, via Chennai naar Tiruchyrappally, of te wel Trichy. In Chennai heb ik een uurtje of 3 om over te stappen en van daaruit boek ik een plaats om te overnachten. Op Facebook nog even het volgende berichtje gepost;

"Wat ben ik aan het doen? Wachten op mijn vlucht naar Tiruchyrappally. Vele jaren geleden zou ik de Lonely Planet bij de hand hebben. Om daarin accomodatie te zoeken na aankomst. En wat doe ik nu? Een app pakken van booking.com. En via dat medium iets gezocht voor 2 nachtjes. Dus geen zoeken meer. Op zo'n moment merk ik dat de wereld echt heel anders is geworden. En ik? Ik doe gewoon mee. Happy Diwali.

PS Lang geleden hadden jullie deze vakantiekleinigheid niet eens geweten".

En dan aankomst in Trichy. Net voor het donker ben ik in het hotelletje. Ik ga nog snel even door de stad struinen. De straatstalletjes hebben hun klandizie. Een kakafonie van geluid en dan met name getoeter. Wat ik op straat zie is veel meer India dan wat ik al in Mumbai zag. Ik zit in het zuiden en kan lekker van zuid naar noord het land bekijken.

En een ps hier. Ik zal proberen zo snel mogelijk meer verhalen te posten.